Na zes pauselijke interventies lijkt ontbinding onvermijdelijk
🔶 Introductie
Het Instituut van het Vleesgeworden Woord (IVE), opgericht in Argentinië in 1984, heeft zich snel uitgebreid over de hele wereld. Achter deze façade van missionaire dynamiek gaan echter talrijke getuigenissen schuil die machtsmisbruik, geestelijke manipulatie, leerstellige starheid en een sektarische structuur die moeilijk te hervormen is, aan de kaak.
Het meest opvallende feit: de Heilige Stoel heeft al zes pauselijke commissarissen benoemd om in te grijpen in het instituut. Geen van hen slaagde erin structurele veranderingen teweeg te brengen.
Welke echte alternatieven zijn er nu nog over voor het Vaticaan?
📈 Een kunstmatig gezwellen: “vlaggetjes op de kaart”
Een van de sleutels tot de groei van het IVE is de bereidheid om personeel overal ter wereld te sturen, zelfs ten koste van de fysieke en mentale gezondheid van zijn leden. Deze houding is geprezen door veel bisschoppen die roepingen nodig hebben, maar heeft ook ernstige gevolgen gehad.
“Hoe precair de training of emotionele volwassenheid ook is: je moet op alle continenten aanwezig zijn.”
Dit lijkt de ongeschreven interne logica van de IVE te zijn.
Dit fenomeen is vergeleken met een spelstrategie van T.E.G. (RISICO), waarbij het doel is om “vlaggetjes” op de wereldkaart te vermenigvuldigen, zonder echt pastoraal onderscheidingsvermogen of adequate menselijke voorbereiding.
⚠️ Zes pauselijke commissarissen/afgevaardigden: een ongeziene gebeurtenis
In de recente geschiedenis van de Kerk hebben maar heel weinig instituten te maken gehad met meer dan één pauselijk commissaris. De IVE heeft er zes gehad. Dit is niet langer een teken van correctie, maar een bevestiging van het mislukken van elke poging tot interne hervorming.
Elke commissaris is gearriveerd met volledige volmacht, rechtstreeks gestuurd door de Heilige Stoel. Elk van hen is geconfronteerd met weerstand, veinzing, dubbelhartigheid, ongehoorzaamheid en manipulatie. De conclusie lijkt duidelijk: de IVE wil en kan niet veranderen.
🛠️ Wat kan het Vaticaan nu doen?
✅ 1. okt. Canonieke ontbinding van het Instituut
- Ernstige institutionele schade.
- Onvermogen om te hervormen.
- Verlies van de evangelische zin.
❌ Arabisch cijfer. Verbod op nieuwe mimetische stichtingen
- Moratorium van minimaal 5 jaar.
- Toezicht op de fundamentele activiteiten.
- Controle op donaties in de diaspora.
🚡 3. okt. Pauselijk Centrum voor Verzoening
- Spirituele en psychologische begeleiding.
- Academische validatie.
- Onderscheiding van roeping.
- Juridische en pastorale ondersteuning.
⚠️ Het meest delicate probleem: niet-reïntegreerbare priesters
Veel priesters die door de IVE zijn opgeleid, kunnen niet gemakkelijk worden geïntegreerd in het gewone kerkelijke leven. Na jaren van gesloten indoctrinatie, absolutistische gehoorzaamheid en een manicheïstische visie op de wereld, erkennen velen van hen geen andere autoriteit dan die van het instituut of zijn interne ideologie.
Ze beschouwen degenen die de IVE bekritiseren vaak als “instrumenten van de duivel” en zien alle correctie als vervolging.
✉️ 1. Klerikale staat zonder incardinatie
- Ze blijven priester, maar zonder officiële missies.
- Ze worden niet geïncardineerd.
- Ze leven in de marge.
Voordelen: het geeft tijd voor persoonlijk onderscheidingsvermogen.
Risico’s: parallelle gemeenschappen, “herstichtingen” en alles begint opnieuw.
✉️ 2. Dispensatie van de klerikale staat
- Pastoraal uitje voor wie niet kan integreren.
- Het maakt beloften vrij en maakt lekenleven mogelijk.
- Gevraagd of voorgesteld door het kerkelijk gezag.
✉️ 3. Routes van diepe conversie
- Proces dat gepaard gaat met innerlijke genezing.
- Begeleid door mensen buiten de IVE.
- Met psychologische hulp en beroepsmatige herontdekking.
👩👧 En wat gebeurt er met SSVM’s?
De dienaren van de Heer en van de Maagd van Matará, de vrouwelijke tak van de IV, delen dezelfde afwijkingen. Ze repliceren een cultuur van blinde gehoorzaamheid, affectieve isolatie en totale klerikale afhankelijkheid.
❌ Wat zal er waarschijnlijk gebeuren:
- Ontbinding van de vrouwelijke tak.
- Verbod op naam, gewoonte en charisma.
- Begeleiding voor degenen die hun roeping willen voortzetten.
🚡 Noodzakelijke maatregelen:
- Schuilplaatsen.
- Academische validatie.
- Psychologische ondersteuning.
- Vrije onderscheiding van roeping.
Veel zusters hebben oprecht hun leven gegeven, maar ze waren misvormd door een zieke structuur. De Kerk heeft de plicht om voor hen te zorgen.
🗺️ Conclusie: Afsluiten met Waarheid en Barmhartigheid
De IVE verkeert niet langer in crisis: het is een onveranderlijke structuur, die spirituele, menselijke en kerkelijke schade heeft aangericht. Ontbinding is geen straf, maar een daad van evangelische gerechtigheid en pastorale bescherming.
Het sluiten van de abortus betekent:
- Bescherm de gelovigen.
- Herstelbetalingen aan de slachtoffers.
- Laat leden te goeder trouw vrij.
- Voorkom dat het sektarische model in stand wordt gehouden.
Waarheid en barmhartigheid staan niet tegenover elkaar. Ze hebben elkaar nodig om te genezen en weer op te bouwen.
Geef een reactie