Efebofilie, opgevat als de seksuele aantrekkingskracht van volwassenen op adolescenten in een midden- of laat stadium (meestal tussen 14 en 21 jaar oud), is een gevoelige kwestie geweest in de katholieke kerk, vooral in gevallen zoals die van kardinaal Theodore McCarrick en pater Carlos Buela. Beide geestelijken werden geconfronteerd met beschuldigingen van seksueel wangedrag die voornamelijk gericht waren tegen seminaristen, een kwetsbare groep vanwege de machtsdynamiek en het vertrouwen in de religieuze context. Dit artikel bespreekt deze gevallen, met de nadruk op seminaristen als slachtoffers.
Theodore McCarrick, voormalig aartsbisschop van Washington en kardinaal tot 2018, werd beschuldigd van decennialang seksueel misbruik van volwassen seminaristen. Volgens rapporten, zoals die gepubliceerd door The New York Times in 2018, nodigde McCarrick jonge seminaristen uit in zijn strandhuis in New Jersey, waar hij hen onderwierp aan ongepast aanraken en ander seksueel wangedrag. Deze acties maakten gebruik van zijn gezag als prominent kerkelijk figuur, wat het voor slachtoffers moeilijk maakte om naar voren te komen. Hoewel hij ook werd beschuldigd van kindermishandeling, betroffen de meest talrijke beschuldigingen seminaristen, die hij manipuleerde met beloften van promotie of spirituele gunsten. In 2019 zette het Vaticaan hem uit het priesterschap na een canoniek proces dat de misbruiken bevestigde, waarmee een precedent werd geschapen als de eerste kardinaal die om deze redenen werd geseculariseerd.
Carlos Buela, stichter van het Instituut van het Mensgeworden Woord (IVE) in Argentinië, werd op zijn beurt beschuldigd van seksueel wangedrag met volwassen seminaristen uit zijn congregatie. In 2016 bevestigde het Vaticaan de waarheidsgetrouwheid van de beschuldigingen, waaronder seksueel misbruik en psychologische manipulatie, volgens een verklaring die werd voorgelezen door de aartsbisschop van San Rafael, Eduardo Taussig. In tegenstelling tot McCarrick was er geen bewijs van kindermisbruik, maar de slachtoffers, seminaristen onder zijn spirituele leiding, waren jonge volwassenen in een positie van ondergeschiktheid. Buela werd in 2010 uit het IVE gezet, mocht geen contact opnemen met haar leden en werd tot zijn dood in 2023 opgesloten in een klooster in Italië. De beschuldigingen geven echter aan dat hij deze sancties trotseerde en invloed in de gemeente behield.
In beide gevallen manifesteerde efebofilie zich in een context van asymmetrische macht, waar seminaristen, aspiranten voor het priesterschap, afhankelijk waren van de leiding en goedkeuring van deze gezagsdragers. De relatie tussen McCarrick en Buela is ook opmerkelijk: McCarrick steunde de IVE financieel, schonk tussen 2004 en 2017 bijna $ 1 miljoen, en deelde ruimtes met Buela, zoals wijdingen in San Rafael.
De institutionele reacties zijn bekritiseerd. Terwijl McCarrick jarenlang werd beschermd ondanks bekende geruchten, kreeg Buela te maken met late sancties. Beide gevallen benadrukken de noodzaak van duidelijke protocollen om seminaristen te beschermen en onafhankelijk onderzoek te garanderen.
De kerk moet prioriteit geven aan slachtoffers, schadeloosstelling bieden en doofpotaffaires voorkomen om het vertrouwen te herstellen.
Geef een reactie